U bent gebeten door een hond of getrapt door een paard. Wie is dan aansprakelijk voor uw schade? Op grond van artikel 6:179 BW geldt dat de bezitter van een dier in beginsel aansprakelijk is. Hierop zijn uitzonderingen mogelijk. Indien u een beroep wenst te doen op artikel 6:179 BW (aansprakelijkheid voor dieren) is het van belang dat de schade door het dier wordt aangericht. Hierbij geldt dat alleen dieren die door mensen worden gehouden vallen onder voornoemd wetsartikel, denk hierbij aan huisdieren. Wilde dieren zijn niet uitgesloten zolang deze door mensen worden gehouden. Met andere woorden: het is van belang dat het dier een bezitter heeft. Daarnaast is het van belang dat het moet gaan om een eigen gedraging van het dier. Dit artikel is aldus niet van toepassing op het moment dat de bezitter opdracht heeft gegeven aan een dier om een ander te bijten. Dat dit artikel in dat geval niet van toepassing is, betekent niet direct dat er geen aansprakelijkheid bestaat. Er bestaat in dat geval slechts geen aansprakelijkheid op basis van voornoemd wetsartikel. Tot slot, geldt dit wetsartikel niet alleen voor schade die dieren aan personen aanbrengen, maar ook aan andere dieren. Hierover heeft de rechtbank Noord-Nederland begin dit jaar nog uitspraak gedaan.[1]
De eiseres in voornoemde uitspraak is eigenaar van een labradoodle en de gedaagde is eigenaar van een bulterriër. Eiseres met de labradoodle en gedaagde met de bulterriër waren op 8 november 2020 aan het wandelen in het hondenlosloopgebied. Beide honden waren niet aangelijnd. De labradoodle is, na een confrontatie met de bulterriër, gewond geraakt. Eiseres heeft de labradoodle naar de dierenarts gebracht. Uit gemaakte röntgenfoto’s blijkt dat de labradoodle beide botten in zijn poot heeft gebroken. Hiervoor is de labradoodle geopereerd, waarna eiseres meerdere facturen heeft ontvangen. Op 12 januari 2021 heeft de gemachtigde van eiseres de gedaagde aansprakelijk gesteld voor de door hem geleden schade. Gedaagde heeft deze aansprakelijkheid vervolgens betwist. Wel heeft de gedaagde de aansprakelijkstelling doorgeleid naar zijn verzekering. Bij e-mail van 2 mei 2021 heeft gedaagde uiteindelijk gesteld dat de breuk in de poot van de labradoodle niet veroorzaakt kan zijn door de beet van de bulterriër. Aansprakelijkheid wordt dan ook afgewezen.
Eiseres vordert bij de rechtbank dat gedaagde aansprakelijk is voor de door eiseres geleden en nog te lijden schade, alsmede de gedaagde te veroordelen om deze schade te vergoeden aan eiseres. Eiseres legt het volgende aan haar vordering ten grondslag: de bulterriër heeft de labradoodle aangevallen en in zijn poot gebeten. De labradoodle heeft daardoor twee breuken in zijn poot opgelopen. Daarvoor heeft eiseres kosten moeten maken. Naar mening van eiseres is gedaagde op grond van artikel 6:179 BW aansprakelijk als bezitter van de hond. De gedaagde betwist dat de bulterriër de labradoodle heeft gebeten, omdat er geen tandafdrukken of bijtwonden geconstateerd zijn. Tot slot wijst gedaagde erop dat het betreden van een hondenlosloopgebied op eigen risico is en dat eiseres heeft nagelaten de labradoodle te corrigeren toen hij achter de bulterriër aanrende.
De rechtbank is van oordeel dat eiseres -door middel van het overleggen van het patiëntendossier van de labradoodle – voldoende onderbouwd heeft dat de bulterriër de labradoodle heeft aangevallen waarbij de bulterriër de labradoodle in zijn poot gebeten heeft. Daarnaast is de betwisting van de gedaagde omtrent de aansprakelijkheid niet nader onderbouwd. Dit leidt ertoe dat de kantonrechter zal uitgaan van de juistheid van de stellingen van eiseres. Met betrekking tot de stellingen van gedaagde dat het betreden van een hondenlosloopgebied op eigen risico is en dat eiseres heeft nagelaten de labradoodle te corrigeren toen deze achter de bulterriër aanrende, begrijpt de kantonrechter dat er een beroep wordt gedaan op eigen schuld van de labradoodle. De kantonrechter oordeelt echter dat doordat het incident plaatsvond in een hondenlosloopgebied, dit niet betekent dat zonder meer geconcludeerd kan worden dat het incident dan (gedeeltelijk) toe te rekenen is aan eiseres. Dat eiseres de labradoodle niet gecorrigeerd zou hebben toen hij achter de bulterriër aanrende staat ook niet in de weg aan het toekennen van de gevorderde schadevergoeding. Dit betreft namelijk geen abnormaal hondengedrag en zeker niet in een hondenlosloopgebied.
De kantonrechter oordeelt dat gedaagde de schadevergoeding aan eiseres dient te voldoen. Een verklaring voor recht dat er sprake is van aansprakelijkheid wordt afgewezen, aangezien de kantonrechter de mening is toegedaan dat eiseres geen belang heeft bij deze verklaring nu gedaagde veroordeeld wordt om de schadevergoeding te betalen.
Zo blijkt dat artikel 6:179 BW niet alleen geldt ten opzichte van personen, maar ook ten opzichte van andere dieren.
Heeft u of uw dier letsel opgelopen door het gedrag van een dier van een ander en wilt u deze schade vergoed zien? Neemt u dan contact met ons op door te bellen naar 0495-755958 of te mailen naar info@dp-advocaten.nl.
[1] Rechtbank Noord-Nederland 25-01-2022, ECLI:NL:RBNNE:2022:364.