Er zijn beroepen en werkvelden waar het voorkomt of zelfs gebruikelijk is om wat uren bij te verdienen en deze inkomsten niet op te geven bij de Belastingdienst. Omdat er over de inkomsten uit zwartwerken geen belasting wordt betaald, levert het doorgaans meer op. Anderzijds vallen de inkomsten uit zwartwerken terug naar nul bij arbeidsongeschiktheid. Voor letselschadeslachtoffers maakt wel of niet vergoeden van deze schade door verzekeraars dus een groot verschil.
Het oplopen van letsel en daardoor arbeidsongeschikt raken door het toedoen van een ander is al vervelend genoeg. Als je daarnaast eraan gewend bent om wekelijks contant wat bij te verdienen wat door het ongeval tijdelijk of voor langere tijd niet kan, vallen daarnaast ook nog een deel van je inkomsten weg. Het is niet zelden zo dat de zwarte inkomsten noodzakelijk zijn om een persoon of gezin in levensonderhoud te voorzien. Het wegvallen van deze inkomsten kan dan grote gevolgen hebben en is dus ook schade van het letselschadeslachtoffer.
Verzekeraars willen nog wel eens stellen dat zwarte inkomsten en zwart werken geen onderdeel zijn van de schade en dat zij het wegvallen van deze inkomsten dus niet hoeven te compenseren. De Hoge Raad heeft in 2000 echter al geoordeeld dat het gemis van zwarte inkomsten wel degelijk onderdeel kan zijn van de rechtmatige schade en dus vergoed moeten worden. Als het letselslachtoffer kan aantonen dat hij of zij zwart (bij)verdiende en ook aantoont hoeveel, dan moet de verzekeraar deze schade vergoeden. De Hoge Raad gaf wel aan dat dit totaal gemiste bedrag netto gemaakt moet worden. De verzekeraars mogen dus premies en belastingen van de totale zwarte inkomsten in mindering brengen.
Door het arrest van de Hoge Raad hebben verzekeraars de afgelopen twintig jaar over het algemeen zwarte inkomsten vergoed, mits deze bewezen waren. Begin 2020 kwam een rechter van de Rechtbank Noord-Holland tot een ander oordeel. De rechter vond dat het letselschadeslachtoffer geen rechtmatig belang had bij compensatie van misgelopen zwarte inkomsten, waardoor de verzekeraar deze schade dus niet hoefde te vergoeden. Het leek er dus even op dat er een einde gekomen was aan het vast gebruik om deze inkomsten wel te compenseren.
Het was wachten totdat de vraag opnieuw aan een rechter zou worden voorgelegd. Dat gebeurde eind 2020. De Rechtbank Gelderland stelde vast dat het wegvallen van zwarte verdiensten wel degelijk onderdeel van de vermogensschade van het slachtoffer waren. De rechter hield vast aan het uitgangspunt dat een letselschadeslachtoffer zo veel als mogelijk in de situatie moet worden gebracht naar hoe de situatie zou zijn zonder ongeval. Als iemand zonder ongeval geld zou verdienen met zwartwerken en door het ongeval niet meer, dan moet het volgens de rechter worden vergoed.
De uitspraak van de Rechtbank Noord-Holland begin 2020 is dus een uitzondering geweest en zwartwerken zal gewoon vergoed blijven worden. Zoals al gezegd, is het bewijzen van de inkomsten vaak de uitdaging. Bij wit werken kunnen onder andere loonstroken, arbeidsovereenkomsten, agenda’s en planningen de schade in kaart brengen. Bij zwartwerken ontbreekt het bijna altijd aan schriftelijke stukken, waardoor je als slachtoffer vaak gewezen bent op verklaringen van betrokken personen. Werkgevers of opdrachtverleners staan er echter niet om te springen om te verklaren, omdat zij vrezen zelf in de problemen te komen met de Belastingdienst.
Hoewel deze vrees in eerste instantie zeer begrijpelijk is, is die niet reëel. Verzekeraars mogen namelijk geen verklaringen of informatie van personen doorspelen naar de Belastingdienst. Ook rechters zullen dit niet doen. Gerechtelijke uitspraken worden bovendien anoniem gemaakt. Ondanks het feit dat bewijs leveren lastig kan zijn, lukt het ons altijd wel om een manier te vinden om minstens een deel van de gemiste zwarte inkomsten aan te tonen en hiervoor een schadevergoeding te regelen.
Heb je vragen over het vergoeden van weggevallen zwarte inkomsten? Neem dan contact met ons op via 0495 75 59 58.