Na een ongeluk tussen een auto en een fietser of een voetganger heeft de fietser of voetganger altijd recht op een schadevergoeding.
Artikel 185 Wegenverkeerswet
Als het gaat om een ongeval waarbij een motorvoertuig is betrokken waardoor schade is toegebracht aan een niet door dat voertuig vervoerd persoon (de fietser of voetganger), is art. 185 Wegenverkeerswet van toepassing. Hieruit volgt dat de eigenaar (of houder) van de auto aansprakelijk is tenzij deze bewijst dat er sprake is van overmacht. Daarvan is enkel sprake als aan de automobilist ‘rechtens geen enkel verwijt’ valt te maken[1] en eventuele fouten van derden of van het slachtoffer zo onwaarschijnlijk waren dat hij daarmee bij het bepalen van zijn verkeersgedrag naar redelijkheid geen rekening behoefde te houden.[2] Dat is in de praktijk nagenoeg nooit het geval.
50 %-regel
Als er voorafgaande aan een ongeval ook een fout is gemaakt door de voetganger/fietser, is de 50 %-regel in beginsel van toepassing[3] [4]. Deze regel houdt in dat ten minste 50 % van de schade moet worden vergoed door of namens de gemotoriseerde.
De vraag is dan of ook de overige 50 % voor vergoeding in aanmerking komt. Daarvoor dient een causaliteitsafweging te worden gemaakt, eventueel gevolgd door de billijkheidscorrectie.
Causaliteitsafweging
Bij de causaliteitsafweging dient de mate te worden beoordeeld waarin het verkeersgedrag van beide betrokkenen gevaar voor de aanrijding in het leven heeft geroepen. Heeft iemand verkeersregels overtreden, dan is dat natuurlijk van belang.
Billijkheidscorrectie
Bij het toepassen van de billijkheidscorrectie moet worden gekeken naar de ernst en de mate van verwijtbaarheid van de over en weer gemaakte fouten. Ook alle andere omstandigheden, waaronder het al dan niet verzekerd zijn van beide partijen, spelen een rol.
De Peel Letselschade Advocaten
Bent u slachtoffer geworden van een verkeersongeluk? Neem dan vrijblijvend contact met ons op voor advies. Wij bezoeken u ook thuis indien u dat prettig vindt.
@De Peel Letselschade Advocaten
[1] HR 11 november 1983; Meppelse Ree
[2] HR 17 november 2000; LJN: AA8737, HR 22 mei 1992; LJN: ZC0616
[3] HR 28 februari 1992; NJ 1993, 566
[4] HR 15 januari 1993; NJ 1993, 568